Yapay Zeka Tarihçesi - 20 ve 21. Yüzyıl'da Yapay Zeka

Yapay Zekanın Olgunlaşması (1943-1952)

Yayın tarihi :22-Eki-21
1943

Nöron Modellemesi

Amerikalı nörobilimci Warren Sturgis McCulloch ve mantıkçı Walter Harry Pitts tarafından oluşturulmuştur.

1949

Hebbian Öğrenimi

Donald Olding Hebb tarafından oluşturulan ve nöronlar arasındaki etkileşimlerin temel işleyişinin ifade edilebilindiği teoridir. 

1952

Dama Oynama Programı

Arthur Lee Samuel tarafından geliştirilen ve herhangi bir dış müdahale olmadan kendi kendine öğrenme özelliğine sahip Dama oynayabilen programdır. Bu program 'Makina Öğrenmesi'nin temellerini oluşturmuştur.

1930'lu yılların sonlarına doğru geliştirilen Atanasoff–Berry computer, daha önceden bahsedildiği üzere bilim insanlarına ilham kaynağı olmuştur. 1943 yılına gelindiği zaman insanlık tarihinde bilinen ve günümüzde yapay zekâ olarak adlandırılan ilk çalışma Amerikalı nörobilimci Warren Sturgis McCulloch ve mantıkçı Walter Harry Pitts tarafından yapay nöron modeli önermesiyle yapılmıştır ve bu önerme Deep Learning'in (Derin Öğrenme) temel taşı olarak ifade edilebilinir. 1949 yılına gelindiği zaman, nöropsikolojiğin babası olarak bilinen Donald Olding Hebb, nöronlar arasındaki etkileşimlerin temellerinin ifade edilebileceği ''Hebbian Öğrenimi'' olarak ifade edilen yeni bir teori göstermiştir. Bu teorinin ana mantığı, canlı beyin yapısının yeni bir bilgi öğrenmesine bağlı olarak nöron yapılarının aktivasyonu ve aktif hale gelen nöronların farklı nöron yapılarıyla etkileşime girerek sinir ağlarının oluşumu üzerinedir. 1947 yılında Bilişim Makinaları Derneği kurucusu olarak bilinen Amerikalı bilgisayar uzmanı Edmund Berkeley tarafından "Dev Beyinler: Veya Düşünen Makineler"  isimli kitap yayınlanmıştır. Berkeley bu kitapta, doğal insan formunun bütününü oluşturan et veya sinir sistemlerinin yapay mekanik formlara dönüştürülebileceğine ve bu dönüşümün ardından makinalarında insanlar gibi düşünebileceğine değinmiştir. Bu bilgiler ışığında çalışmalar devam ederken, 1950 yılına gelindiği zaman İngiliz bilgisayar bilimci ve matematikçi Alan Turing, makinaların insanlar gibi düşünüp-düşünemeyeceğinin nasıl ölçülebileceğinden bahsettiği  '' Bilgisayar Makineleri ve Zekâ '' isimli makale yayımlamıştır. Bu makalede Alan Turing'in ortaya koyduğu ana düşünce, yapay üretilen makinaların düşünme yetilerinin (zekâ vb.) test ile ölçülebileceğidir ve bu test daha sonraki zamanlarda Turing Testi olarak ifade edilmiştir. Bu makalenin yayınlandığı aynı yıl içerisinde '' bilgi kuramının babası '' olarak bilinen Amerikalı matematikçi ve elektrik mühendisi Claude Shannon,  tarihte en eski bilimsel dergilerinden birisi olan Filozofik Magazin'de satranç oynayabilme özelliğine sahip bir bilgisayarın geliştirilebileceği yönünde  "Satranç Oynamak için Bilgisayar Programlamak"  adlı tartışma makalesi yayınlamıştır (1950). Makalelerde bahsedilen konular göz önünde bulundurularak araştırma yapan Alan Lloyd Hodgkin ve Andrew Huxley, 1952 yılında Hodgkin-Huxley (HH)  modelini geliştirmişlerdir. Bu model kullanılarak nöronların etki oluşumunu ve iletimleri matematiksel olarak ifade edilmeye çalışılmıştır. Ayrıca, yapay zekânın olgunlaşma sürecinin son yılı olarak kabul edilebilecek 1952 yılında, bilgisayar oyunlarının ve yapay zekânın gelişimine öncülük eden Amerikalı bilgisayar uzmanı Arthur Lee Samuel, herhangi bir dış müdahale olmadan kendi kendine öğrenme özelliğine sahip Dama oynayabilen program geliştirmiştir. Geliştirilen bu program sayesinde yapay zekânın neler yapabileceği somut bir şekilde kanıtlanmıştır.  

 

Paylaş:

Yorum Yap (*Yorumunuza kod eklemek isterseniz Kod Parçacığı Ekle butonuna tıklayarak ekleyebilirsiniz.)

Yorumlar

Henüz hiç yorum yapılmamış, ilk yorum yapan sen ol.